وقتی طراحی لباس با شعر و تایپوگرافی گره می‌خورد

سرویس مد و لباس هنرآنلاین: سپیده پارساپور، 29 ساله، طراح مد و لباس است. او که مدرک کارشناسی ارشد خود را در رشته معماری کسب کرده است، به شدت بر ارتباط تنگاتنگ میان هنر معماری و طراحی لباس تأکید دارد. پارساپور در پنجمین دوره جشنواره مد و لباس فجر و در بخش مانتو مجلسی رتبه دوم را با اثر "مانتو دامن مولانا" به دست آورد. 

او درباره فعالیت خود در حوزه طراحی مد و لباس و همچنین حضور در جشنواره فجر به هنرآنلاین گفت: نقش پوشش و لباس در فرهنگ یک کشور به گونه‌ای است که می‌توان گفت لباس و فرهنگ دو روی یک سکه‌اند. از آنجایی که شعر پارسی به عنوان یکی از مهم‌ترین عناصر فرهنگ ایرانی به شمار می‌رود، می‌توان با تلفیق و تركیب متناسب شعر و پوشش ایرانی به احیای این فرهنگ غنی كمكی هرچند كوچك كرد و آن را وسیله‌ای قرار داد تا سفیر این فرهنگ در خارج از این مرزوبوم نیز باشد. من با این نگاه و هدف در پنجمین جشنواره فجر شرکت کردم.

او با اشاره به درج مصراع "از کجا آمده‌ام آمدنم بهر چه بود" بر روی لباس ارائه شده به جشنواره مد و لباس فجر تصریح کرد: می‌توان گفت در طراحی این لباس استفاده از اشعار مولانا ایده اصلی در طراحی بود و این مصراع به جهت مضمون تأثیرگذارش انتخاب و متناسب با فرم لباس و ترکیب با سایر مؤلفه‌های ایرانی طراحی شده است.

این هنرمند جوان طراح لباس افزود: در این پوشش که به صورت مانتو و دامن است، مانتوی آن با فرمی منحنی برگرفته از طاقچه‌ها در خانه‌های ایرانی طراحی شده که در معماری ایرانی نماد آرامش و طاقچه محل قرار دادن اشیای زینتی و باارزش بوده است. به همین دلیل هم در دل آن طرح گل و مرغ، یکی از نقش‌مایه‌های اصیل در هنر نقش‌پردازی ایرانی جای گرفته است چرا که گل و مرغ نماد عاشق و معشوق و صعود به دنیای غیرمادی هستند و تناسب زیبایی با شعری که آن را در بر گرفته ایجاد کرده است. 

پارساپور با تأکید بر لزوم وجود نگاه چالش‌برانگیز به موضوع مد و لباس بیان کرد: به طور کلی طراحی این لباس و البته تمامی لباس‌هایی که من در طی این سال‌ها طراحی‌شان کرده‌ام به گونه‌ای است که در نگاه سطحی، حسی نوستالژیک به سبب طرح گل و مرغ و خط پارسی ایجاد می‌کند، اما در حقیقت ذهن مخاطب اهل هنر را به چالش کشیده و سبب ایجاد پرسش و پاسخ‌هایی می‌شود که به دنبال فهم آن و نگاهی عمیق‌تر به طرح، زیبایی آن را دوچندان می‌کند. 

نفر دوم بخش مانتو مجلسی پنجمین دوره جشنواره مد و لباس فجر با اشاره به اینکه مانتو دامن مولانا قابلیت استفاده در اجتماع را هم دارد ادامه داد: ایده اصلی این كار مربوط به سه سال پیش است. ابتدا اشعار را به صورت تایپوگرافی طراحی و روی مانتو كار كردم. پس از آن لباسی با الهام از رقص سما و با تلفیق همان اشعار طراحی كردم و به دلیل استقبال زیاد مردم از آن اثر تصمیم گرفتم این بار به شیوه‌ای جدید با متریالی متفاوت و کاملاً ایرانی، مانتو دامن مولانا را به جشنواره فجر بیاورم.

او در ادامه از وجود ارتباط عمیق میان گرایش دانشگاهی خود یعنی معماری و هنر طراحی مد و لباس گفت و تصریح کرد: موضوعاتی همچون شناخت رنگ‌ها و تناسب‌هایشان، دریافت ایده از رخدادهای پیرامون، تمرکز و آشنایی با هنرهای مفهومی از اشتراکات میان هنر معماری و طراحی مد و لباس است و هر دو می‌توانند مکمل یکدیگر باشند.

پارساپور با اشاره به نیاز مبرم جامعه به لباس‌های اجتماع و مجلسی گفت: موضوع لباس‌های مفهومی بیشتر در کشورهای اروپایی صاحب صنعت مد مطرح است. پس ترجیح می‌دهم برای حضور در جشنواره فجر بخش لباس‌های اجتماع و مجلسی را انتخاب کرده که بیشتر مورد توجه مردم جامعه است.

او گفت: هدف ما طراحان لباس این است که جوانانمان بیش از پیش به سمت الگوهای ایرانی و اسلامی تمایل نشان دهند و در شرایط کنونی که فضاهای مجازی و رشد مدرنیته به سادگی موجب تبادل فرهنگ‌های مختلف می‌شود، باید نگاهی مسئولانه به این موضوع داشت تا با یک فرهنگ‌سازی و تبلیغ، مردم کشورمان به شکل آگاهانه دست به انتخاب لباس زنند.

پارساپور در خاتمه اظهار کرد: به هر تقدیر كشور ایران با پشتوانه فرهنگی و تاریخی بی‌نظیرش مرجع قدرتمندی در زمینه طراحی لباس و هنرهای دیگر است. وظیفه ما طراحان علاوه بر شناخت این فرهنگ و پوشش‌های تاریخی دوران مختلف، بررسی نیازهای جوانان امروز با توجه به كشش‌هایی است كه به سمت مدهای غربی وجود دارد، چرا که در حال حاضر به دلیل گسترش ارتباطات و زندگی در دهكده جهانی مرزهای ملی و قومی فرو ریخته و فرهنگ‌های مختلف روبروی یكدیگر قرار گرفته‌اند. مدرنیته با تمام جلال و شكوهش حفره‌هایی در روح انسان مدرن ایجاد كرده است كه خود توان پر کردن آن را ندارد و جوان‌ها هم از وجود لایه‌های كهن هویت ایرانی در درون خود بی‌خبرند. پس چرخشی معنوی می‌تواند به پر کردن این حفره‌ها كمك کرده تا مرهم ادبیات و هنر این مرزوبوم هم باشد.