آموزش طراحی لباس با استفاده از فضای مجازی

سرویس مد و لباس هنرآنلاین: سعید حق‌مراد طراح لباس و مدرس این رشته در گفت‌وگو با هنرآنلاین در مورد فعالیت‌های خود، گفت: 21 سال سابقه کاری در حوزه پوشاک دارم. کار خود را از کارگری در تولیدی‌ها شروع کردم و با فروشگاه داری ادامه دادم. 12 سال است با نام تجاری "ژینو" در بندرعباس و تهران مشغول فعالیت در حوزه پوشاک به صورت مزون، تولیدی و آموزشگاه هستم. از 8 سال پیش هم بیشترین تمرکز من در حوزه آموزش است. 

حق مراد ادامه داد: آموزش‌ها در 6 سال اول به صورت حضوری بود، اما از 2 سال پیش بر اساس یک اتفاق وارد دنیای مجازی شدم و ترجیح دادم آموزش را از راه دور انجام دهم. دو سال پیش وقتی برای کلاس‌های حضوری تبلیغ کردم، خانمی از شهرستان پیام داد که ما شهرستانی‌ها امکان حضور در کلاس را نداریم پس چه باید بکنیم. از من راهنمایی خواست برای یک مشکل خیاطی و من تلفنی او را راهنمایی کردم. این اتفاق جرقه‌ای شد برای اینکه آموزش را از راه دور انجام دهم، بنابراین با استفاده از تلفن، اپلیکیشن‌های ارتباطی موبایل و فضای مجازی کار را ادامه دادم و کلاس‌های طراحی لباس، الگوسازی مولر، لباس شب و... برگزار کردم.

او در مورد اینکه چگونه می‌توان طراحی و دوخت لباس را غیرحضوری آموزش داد گفت: این سؤال را همه اساتید این رشته‌ها از من می‌پرسند و عده‌ای مخالف آن هستند. درست است که در کار هنری حتماً باید هنرجو دست مدرس را ببیند تا کار را یاد بگیرد، اما هرچه فضای مجازی پیشرفت کرد به ما کمک کرد از طریق فیلم عکس و... بتوانیم همه اطلاعات را انتقال دهیم. گروه‌های مختلفی ایجاد کردم که مانند یک کلاس درس هستند و هنرجویان در ساعت مشخص حاضر می‌شوند تا درس آن روز به وسیله عکس، فیلم یا صدا به آن‌ها آموزش داده شود.

حق‌مراد ادامه داد: هنرجوهایی دارم که در شهرهای دورافتاده زندگی می‌کنند یا کسانی که به دلیل مشغله زیاد فرصت ندارند به کلاس بروند، اما فضای مجازی به آن‌ها کمک کرده آنچه را می‌خواهند یاد بگیرند. تنها چیزی که برای آموزش از راه دور ضروری است وجود یک مربی با فن بیان بسیار بالا و اطلاعات بالای طراحی و دوخت است که بتواند همه نکات را کامل توضیح دهد.

او ادامه داد: تمام دغدغه من برای راه انداختن این کار به خاطر کسانی است که در شهرهایی هستند که به آموزش با کیفیت دسترسی ندارند. ایجاد این فضا به آن‌ها کمک زیادی کرده و تا امروز بیش از 150 هنرجو در شهرهای کوچک آموزش دیدند و توانستند مشغول کار شوند. حتی هنرجوهای طراحی لباس که در شهرهای کوچک بودند را با تولیدی‌های تهران و شهرهای بزرگ ارتباط دادم که طرحشان را بفرستند و به تولید برسد.

حق مراد افزود: در گروه‌هایی که تشکیل دادم هدف کلی این بوده که هر شخصی از هر جای ایران اطلاعات خود را در اختیار دیگران قرار دهد. زیرساخت‌های این صنعت در کشور ما مشکل دارد و اگر بخواهیم پوشاک جهانی داشته باشیم باید همه دست‌به‌دست هم دهیم و همیشه به روز باشیم. اساتید باید همه چیزهایی را که بلد هستند در اختیار هنرجو قرار دهند تا او هم حرفه‌ای شود. اگر فقط من حرفه‌ای باشم در کنار یک عده مبتدی نمی‌توانم ادعای حرفه‌ای بودن داشته باشم، بلکه زمانی می‌توانم ادعایی در کار داشته باشم که همه در اطراف من حرفه‌ای باشند. بنابراین در کلاس‌های مجازی همه تلاش خود را می‌کنیم که استعدادهای موجود در شهرهای کوچک را بشناسیم و آن‌ها را کنار هم جمع کنیم تا در نهایت سود آن به همه ما برسد.