آوا فرسار در رشته برق و الکترونیک تحصیل کرده، اما با گذراندن دوره‌های تخصصی طراحی لباس در هندوستان، وارد این کار شده است.او در گفت‌و‌گو با هنرآنلاین در مورد ورود خود به کار طراحی لباس گفت: در ذهن من طرح‌های زیادی وجود داشت که با این کار تخلیه می‌شد.

فرسار ادامه داد: موضوع این نبود که به دلیل کمبود لباس‌ مورد علاقه‌ام در فروشگاه‌ها این کار را شروع کنم، چون من قبل از این هم از مزون‌ها خرید می‌کردم یا خودم لباس‌هایم را می‌دوختم. در واقع وقتی اطرافیان کارهایم را می‌دیدند از آنها تعریف می‌کردند و می‌خواستند که برای آنها هم لباس بدوزم. این موضوع باعث شد کار طراحی لباس را به صورت جدی پی‌گیری کنم.

او در مورد ویژگی طرح‌های خود گفت: نامتقارن بودن طرح‌ها ویژگی اصلی کارهای من است. مدل لباس‌های من طرح‌های خاصی هستند که نمونه آن زیاد دیده نشده‌ است. به نظر من حجاب محدودیتی در پوشش ما به وجود نمی آورد و ما می‌توانیم مانتو را مثل لباس شب یا عصر بپوشیم و همیشه خوش‌تیپ باشیم. مانتوی ما حتما نباید یک چیز ساده و معمولی باشد و با همین پوشش هم می‌توان شیک بود.

فرسار ادامه داد: ما نمی‌توانیم بگوییم مانتو یک لباس ایرانی است چون در خارج از ایران هم این لباس به عنوان پالتو و بارانی در زمستان، یا به عنوان تونیک در تابستان استفاده می‌شود. در کشورهای مختلف حجاب را به عنوان پوشش مختص مسلمان‌ها می‌شناسند اما مانتو را لباس ویژه مسلمان‌ها نمی‌دانند چون همه جا پوشیده می‌شود. پس نمی‌توانیم مانتو را یک لباس ایرانی بدانیم. حتی در دیگر کشورهای مسلمان هم لباس بلند یا چادر وجود دارد و تفاوت چندانی بین لباس ما و آنها وجود ندارد.

او در مورد خصوصیات یک لباس ایرانی گفت: لباس‌های محلی ما می‌تواند تفکیک کننده لباس ما و مسلمان‌های دیگر باشد. کسانی که تحقیقات باستان‌شناسی یا تاریخی انجام می‌دهند با این پوشش‌ها آشنا هستند و می‌توانند آنها را به دیگران معرفی کنند. ما می‌توانیم با الگو گرفتن از این لباس‌ها، پوششی متفاوت از مسلمان‌های دیگر طراحی کنیم و هویت ایرانی خود را در لباس‌هایمان نشان دهیم.

فرسار در مورد نظر مشتری‌ها در مورد لباس طراحی شده در مزون و تولیدی گفت: بعضی از افراد این تفاوت را کاملا تشخیص می‌دهند و برند و دوخت برایشان مهم است. عده‌ای هستند که تک بودن کار برایشان اهمیت زیادی دارد و وقتی برای خرید لباس می‌آیند اطمینان حاصل می‌کنند که نمونه دیگری از آن وجود ندارد. اما بعضی دیگر ترجیح می‌دهند لباس‌های ساده‌تر و ارزان‌تر بپوشند. این موضوع بستگی به شرایط افراد دارد.

او در مورد کیفیت کار مزون‌ها گفت: تعداد مزون‌های مانتو در این سال‌ها افزایش یافته اما به نظر من کار آنها هم دسته‌بندی دارد. بعضی افراد توان ادامه کار را ندارند و بعد از مدتی این کار را رها می‌کنند، اما بعضی هستند که کار خود را ادامه می‌دهند و پیشرفت می‌کنند. من فکر می‌کنم پیشرفت خوبی داشته‌ایم چون تولیدی‌ها هم برای رقابت با مزون‌ها به تکاپو افتاده‌اند و از آنها مدل می‌گیرند یا سفارش طرح می‌دهند. بالاخره این موضوع جا می‌افتد که می‌توان باحجاب بود اما لباسی شیک و خوشرنگ پوشید.