تصویرسازی فشن در تبلیغات کاربرد زیادی دارد

عاطفه سیداصفهانی طراح لباس و تصویرساز مد در گفت‌و‌گو با خبرنگار هنرآنلاین گفت: از دوران کودکی همه نقاشی‌هایی که می‌کشیدم در مورد لباس بود و به دلیل علاقه‌ای که به این کار داشتم از سن 13 سالگی دوره‌های آزاد طراحی لباس را در دانشگاه الزهرا گذراندم. پس از آن در رشته نقاشی ادامه تحصیل دادم و در زمینه طراحی لباس کار کردم.

سیداصفهانی افزود: تعدادی از آثار تصویرسازی فشن خود را در نمایشگاهی در اوکراین نمایش دادم و توانستم مقام سوم مسابقه را کسب کنم. علاوه بر آن نمایشگاهی هم در لیون فرانسه برگزار کردم. در زمینه طراحی لباس هم دو سال به عنوان طراح لباس مردانه با برند سالیان همکاری کردم، اما الان به صورت پروژه‌ای با برندهای مختلف همکاری می‌کنم.

او با اشاره به خصوصیات کار در تولیدی گفت: این کار سختی‌های خود را دارد. برای اینکه طرح مورد نظر ما دربیاید ابتدا باید از آن نمونه‌گیری کرد و بعد طرح را به تولید رساند. اما خیلی از طرح‌ها در ایران قابل اجرا نیست. به عنوان مثال وقتی طرح خود را با پارچه خاصی پیشنهاد می‌دهی، تولیدی از ابتدا می‌گوید که آن پارچه را نمی‌تواند بزند. یا تولیدی‌ای که تریکودوز است شاید کار خود را فقط به تولید تیشرت محدود کند و پیراهن مردانه ندوزد. بنابراین هر تولیدی از ابتدا نوع فعالیت خود را مشخص می‌کند و بعضی کارها اصلا در ایران قابلیت اجرا ندارد.

سیداصفهانی با اشاره به اینکه قصد دارد برند خود را برای طراحی محصولات زنانه راه‌اندازی کند افزود: کار در تولیدی بیشتر به طرح‌های پایه محدود می‌شود. اما وقتی برای تولیدکننده کار می‌کنم بر اساس شناختی که از هر برند دارم برای آنها طراحی می‌کنم. زمانی که برای خودم طراحی می‌کنم یک تم را در نظر می‌گیرم، به عنوان مثال نمایشگاهی که در اوکراین داشتم بر اساس تلفیق لباس‌های سنتی ایران با لباس‌های بومی سایر مناطق دنیا بود. مثلا ترکیب لباس یک قوم ایرانی با شلوار جین یا کفش اسکاندیناوی.

او در مورد قابلیت‌های لباس اقوام ایرانی گفت: خیلی از لباس‌های سنتی هست که خود ما حاضر نیستیم آنها را بپوشیم، اما وقتی یک توریست آنها را می‌پوشد ما هم خوشمان می‌آید. چون او لباس ایرانی را با شلوار جین، کفش کتانی و... می‌پوشد و تناقضی که در این پوشش به وجود می‌آید برای بیننده جالب است. امروزه در اروپا و امریکا از لباس‌های شرقی استفاده کرده و آنها را با پوشش خود تلفیق می‌کنند.

سیداصفهانی با اشاره به تاثیر مزون‌ها بر تغییر پوشش خانم‌ها گفت: مانتوهای مزونی طرح‌های خیلی خوبی دارند و تاثیر خوبی بر جامعه داشتند. در سال‌های اخیر کم‌کم تاثیر آنها را بر تولیدات موجود در فروشگاه‌ها هم می‌توان دید. اما مشکل این است که قیمت مانتوهای مزونی بسیار بالاست و خیلی اوقات قیمت آن با لباس هم‌خوانی ندارد، بنابراین فقط عده کمی می‌توانند از آنها استفاده کنند. البته این که مد اول برای افراد خاص تولید شود خوب است ولی در مرحله بعد باید نمونه‌هایی با قیمت مناسب برای همه مردم تولید شده و در فروشگاه‌ها عرضه شود.

او در مورد تصویرسازی فشن گفت: من با توجه به علاقه‌ای که به این کار داشتم به سمت آن رفتم، اما استفاده از این کار در ایران بسیار کم است. محدودیت زیادی در این زمینه وجود دارد و حتی نمی‌توان نمایشگاهی از آنها برگزار کرد. با وجود این تصویرسازی فشن در تبلیغات کاربرد زیادی دارد و گرچه عکاسی به خوبی در تبلیغات مد استفاده می‌شود، تصویرسازی هم جذابیت‌های خود را دارد.

سیداصفهانی در مورد کاربردی بودن تصویرسازی‌ها گفت: کارهایی که برای پروژه یا تولیدات شخصی انجام می‌دهم حتما قابلیت اجرا دارند و به همان شکلی که طراحی شده، تولید می‌شوند، اما دسته دیگری از کارها جنبه مفهومی دارند و فقط برای نشان دادن ایده طراحی می‌شوند. مثلا در یک کار چکمه چوبی طراحی می‌کنم که قابل تولید و استفاده نیست و اگر هم اجرا شود به عنوان اثر نمایشگاهی است.

او در مورد برگزاری نمایش زنده لباس در ایران گفت: سال گذشته تعدادی از کارهای من در هفته مد به نمایش درآمد و من این کار را خیلی دوست داشتم. پیش از آن قصد داشتم از ایران بروم اما بعد از این اتفاق احساس کردم می‌توان در ایران هم کارهایی انجام داد.

سیداصفهانی افزود: مخاطبان شوی لباس در مرحله اول افراد مشهور مانند بازیگران هستند که تاثیر زیادی بر جامعه دارند و خریدار کارهای طراحان هستند. علاوه بر آن طراحان مختلف، تولیدکنندگان و مردم عادی هم می‌توانند از این برنامه‌ها استفاده کنند.