نساجی ایران از ورشکستگی نجات می‌یابد؟

به گزارش راه دانشجو، ایران یکی از قدیمی‌ترین کشورها در صنایع نساجی است و
عمری بیش از 4 هزار سال و بیش از یک قرن سابقه صنعتی شدن دارد. نساجی
صنعتی است پرسود و زود بازده است اما چند سالی می‌شود که چتر بحران و
ورشکستگی سایه سیاه خود را از صنعت نساجی ما جمع نمی‌کند و نمی‌گذارد
دوباره آفتاب بر گل‌های آفتابگردان پارچه‌های رنگارنگی که در این کارخانجات
تولید می‌شود، بتابد و کمی این کارخانجات از سکوت سنگین رکود در آید.
پرداخت نشدن بدهی‌های معوق از سوی دولت به کارخانجات نساجی، قاچاق بی‌رویه و
افتادن بازار نساجی به دست خارجی‌ها و محصولات قاچاق، از دست رفتن
بازارهای داخلی و خارجی و ... همه و همه باعث شده‌اند که هر روز سایه این
چتر روی نساجی سنگین‌تر شود.

اما این روزها افزایش نرخ ارز و کوتاه
شدن دست قاچاقچی‌ها به دلیل توجیه‌پذیر نبودن قاچاق باعث شده که در دل
صنعت نساجی بارقه‌هایی از امید بتابد و صنعتگران این صنعت را به فکر
شکوفایی دوباره و یا علی گفتن برای شروع کار بیندازد.

رئیس انجمن
صنعت نساجی ایران، وضعیت این صنعت در طول یک سال گذشته را این‌طور ترسیم
می‌کند: در این مدت افزایش نرخ ارز موجب شده که قاچاق کالاهای نساجی به
بازارهای ایران کم و بازار دوباره توسط کالاهای ایرانی اداره شود.

حائری
می‌افزاید: نساجی صنعتی است قاچاق پذیر و بیشترین لطمه را در یک دهه قبل
از قاچاق خورده چرا که در این مدت بازار ایران پر بود از محصولات ترکیه‌ای،
استرالیایی، آسیای جنوب شرقی، کره‌ای و چینی اما امروز شاهدیم که به مدد
افزایش نرخ ارز، قاچاق دیگر توجیه‌پذیر نیست و از سوی دیگر با کاهش
مسافرت‌های خارجی کالاهای همراه مسافر نیز کم شده است.

وی می‌گوید:
مجموع این عوامل موجب شده است ایران با افزایش تولید و بخشیدن جانی دوباره
به ظرفیت‌های نساجی خود که تا امروز بیکار بودند بازار را به دست بگیرد و
تولید و صادرات برای این صنعت توجیه‌پذیر شود که البته افزایش قیمت ارز بر
همه این دلایل اولویت دارد.

رئیس انجمن صنعت نساجی ایران با بیان
اینکه نساجی 40 گونه رشته دارد و دارای شاخه‌های متنوعی است، در پاسخ به
این سوال که آیا رقمی درباره قاچاق محصولات این صنعت به کشور وجود دارد،
اظهار می‌کند: مسلما چون قاچاق است، خیر، اما تقریبا دو تا سه میلیارد دلار
در سال قاچاق داشته‌ایم که متوقف شده است.

از حائری خواستیم که
درباره وضعیت صادرات محصولات ایرانی آماری ارائه دهد که گفت: میزان صادرات
در سال 91 نسبت به سال 90، 24 درصد و در دو ماه امسال نسبت به دو ماه مدت
مشابه سال قبل نیز 14 درصد افزایش یافته است و تاکید می‌کنم صادرات
کالاهایی که تا پیش از این توجیه‌پذیر نبود امروز به مدد نرخ دلار
توجیه‌پذیر شده است.

وی چالش‌های این صنعت را در اوضاع کنونی مانند
تمام صنایع دیگر ایران، تامین نقدینگی عنوان کرد و افزود: به کارگیری تمام
ظرفیت‌های نصب شده و پر کردن بازار داخل از محصولاتی با نام و مارک تجاری
ایرانی و افزایش صادرات همه و همه نیازمند نقدینگی است و متاسفانه صنایع
نساجی کنونی ما آنقدر نقدینگی ندارد که مواد اولیه مورد نیازش را بخرد.

حائری
وضعیت کنونی را فرصتی طلایی برای صنایع نساجی دانست که به دلیل نبود
نقدینگی و تحریم سیستم بانکی در حال تلف شدن است.  به گفته او، در حال حاضر
تحریم سیستم بانکی موجب شده که گشایش اعتبار ال‌سی، اعتبارات بین‌المللی و
یوزانس‌ها برای ایران و صنعتگرانش غیر ممکن شود.

رئیس انجمن صنعت
نساجی ایران افزود: در گذشته تولیدکنندگان ما با استفاده از این خدمات برای
خرید مواد اولیه فقط 10 درصد از بهای کل مواد را پرداخت می‌کردند و متعهد
می‌شدند مابقی را 6 یا 7 ماه بعد بپردازند. به عبارتی فرصت می‌یافتند کالا
را تولید و به فروش برسانند، سپس پول را به فروشنده خارجی می‌پرداختند اما
امروز یک کالایی که یک میلیون دلار قیمت دارد باید پیش پیش 135 دلار ارزش
کالا به فروشنده پرداخت شود که بدین ترتیب حتی 35 دلار هم بیشتر پرداخت
می‌شود.

وی ادامه داد: نکته اینجاست که محصول چند ماهی هم طول
می‌کشد تا به دست خریدار برسد.  حائری با بیان اینکه قیمت تمام‌شده کالاهای
نساجی نسبت به سال 89 یعنی زمان آغاز طرح، 100 درصد افزایش یافته است،
افزود: قیمت محصولات نساجی در یک سال اخیر اگر چه 40 درصد با توافق سازمان
حمایت افزایش یافته است اما با توافقات صورت گرفته قرار است دوباره انجمن
که وظیفه قیمت‌گذاری به تازگی بر عهده‌اش گذاشته شده، نسبت به افزایش
نرخ‌ها اقدام کند چرا که معتقد است 40 درصد رقم قابل توجهی نیست.

تورج
شهرجردی مشاور مالی مدیرعامل شرکت نساجی بروجرد نیز در این‌باره گفت: اگر
چه اختلاف قیمت ارز و سخت شدن واردات شرایط بهتری را برای صنعت نساجی ما و
حتی دیگر صنایع کشور پدید آورده است اما امروز صنعت ما با کمبود مواد اولیه
مواجه است چرا که هم‌اکنون کارخانجات ما با کمبود پنبه، پلی استر، پشم،
ویسکوز و اکریلیک و از این نوع مواد اولیه مواجه هستند که همه این محصولات
از کره، چین، هند، ترکیه و ازبکستان وارد می‌شوند.

وی افزود: میزان
نیاز سالانه کشور به پنبه 160 هزار تن بیشتر است که تنها 50 هزار تن آن در
داخل کشور تولید می‌شود و مابقی وارد می‌شود. یا ویسکوز، حدود 50 هزار تن
وارد می‌شود که با گشایش واحدهای جدید پیش‌بینی می‌شود به 100 هزار تن نیز
افزایش یابد و همه این حجم، وارداتی است.

شهرجردی خاطرنشان کرد:
چنانچه به کارخانجات ما خوراک یا مواد اولیه برسد می‌توانیم شاهد رونق
دوباره باشیم اما نکته مهم این است که با افزایش نرخ ارز بهای تمام‌شده
محصولات نساجی نیز افزایش یافته است و به تبعش افزایش هزینه‌های کارگری،
انرژی، مواد کمکی و میانی کار.

مهندس خرمی مدیرعامل ریسندگی خاور
نیز خبر از افزایش کیفیت محصولات ایران به گریدهای بالاتر داد و گفت: در یک
زمانی ترک‌ها پارچه و مشروبات الکلی را به ایران قاچاق می‌کردند و خالی بر
می‌گشتند اما امروز شاهدیم که مشروب می‌آورند و به جایش پارچه می‌برند که
به دلیل نرخ ارز برای آنها می‌صرفد چرا که هر متر پارچه را با قیمت کمی
خریداری کرده و پس از دوخت لباس و گرفتن ارزش افزوده با قیمتی چند برابر به
ایران وارد می‌کنند!

وی دلیل ارتقای ایران به گرید B که در درجه
دوم از نظر کیفیت قرار دارد را خرید دستگاه‌های دست دوم از ترکیه عنوان کرد
و افزود: 95 درصد از ماشین‌آلات استان دنیزلی ترکیه که مرکز نساجی این
کشور است، خریداری شده است و این اتفاق باعث افزایش کیفیت محصولات ایرانی
شده است.  مدیرعامل ریسندگی خاور، عرضه کالاها و محصولات نساجی ایران را به
35 درصد زیرقیمت‌های جهانی بسیار وسوسه‌برانگیز دانست تا تاجران ترک،
پارچه را از ایران بخرند و محصول نهایی‌اش را به ایران بدهند.

خرمی
تصریح کرد: در حال حاضر در بخش الیاف و پنبه با بیش از 12 هزار تن کمبود
مواجه هستیم و افزایش نرخ موجب شده که هزینه تمام‌شده بیش از 80 درصد
افزایش یابد.